Dobriden

Zo, we zitten weer in Tsjechie (sorry ik vind de puntjes niet op deze pc). Momenteel is het hier ook miezerig weer, maar ook hier vanaf morgen een verbetering. Nu mag het wel, want ik heb geen lange broek bij en met sokken in je sandalen lopen staat ook  niet al te best. Matti en Inge posten ook via een blog:
http://www.bloggen.be/ingeenmatti/ 
Ja, zo blijft ons pruts en onze goudvis ook op de hoogte. Ik ben dus vanmorgen met de vlieger toegekomen in Praag. Vlotte vlucht, buiten een jammerend kind gerekend, die kon er wat van, maar het had wat te maken met vliegangst. Het was haar allereerste vlucht, heb dat kindje dan maar verteld dat er nog een terugvlucht is. Had ik beter niet gedaan, want ze zette meteen een toontje hoger. Maar ik begreep dat mormeltje wel. Ik zit ook wel met een ei in mijn broek. Maar het vliegen went snel. Ik moet me nu nog even weer wat inwerken en de gewoontes van hier źoeken. Op zich spendeerde ik nu al een jaar van mijn leven in Tsjechie, sebiet moet ik nog belastingen betalen hier. Matti staat al klaar om mij weer uit te dagen met allerlei sporten. Ping pong kan hij me wel verslaan, maar mijn backhandje draait soepel, tennis daar mag hij van dromen van 1 winnende game, en mountainbiken daar zal hij steeds de achterkant van mijn Vandenbroeck zien. Dat hij daar maar Contador mee houdt.

Home sweet home

Voila se, we zijn terug thuis. Een zeer vloeiende terugrit gehad. Zoals verwacht geen parkingplaats thuis. Tomorrowlandtoeristen! Ach, niet zo erg. Ondertussen is den tour goed opgeschoten en gaat onze vriend Cadel met de hoogste eer lopen. Awel hij verdient het dubbel en dik. Wanneer we thuiskomen, kijken we elke wel uit naar ons Pruts. Onze rosse kater voelt aan  wanneer we vertrekken. Of hij dit ook omgekeerd toepast?? Maar hij stond paraat. Onze congé is goed geweest. Heel afwisselend, net zoals het weer dus: spelbreker.
En nu Tsjechië...

laatste dag in Bourgogne-Bresse

Zo onze vakantie zit er bijna op. Vandaag hebben we een wandeling van 16 km gemaakt in een naburig dorp: Saint Usuge. Een zeer afwisselende wandeling met velden, bos af en toe asfalt onder onze voeten. In deze streek valt ons op dat er enorm veel roofvogels zitten, vliegen, hangen, bidden...Buizerd, valk, wouw en wellicht nog ander kromgebekt materiaal. Ook leuk, we spotten 2 grazende reeën. Dat geeft altijd een fijn gevoel. Het weer zat ook mee, 22 °C, maar met dreigende regenwolken. We hebben ze toch netjes ontweken vandaag. Morgen onze terugrit naar huis. Een goede 600 km. Wellicht zal het thuis niet rustig zijn, Tomorrowland, you know. Misschien vinden we wel een tentje in onze voorhof. Nog een leuk weetje. Het dorpje waar we onze wandeling startten vind je terug in de naam van het hondenras Spaniël Saint Usuge. Daarom bijhorende afbeelding:

Theater aan een ander water

Vandaag bezochten we Chalon sur Saone. Eigenlijk is dit ook een wijnstad, maar hier draagt men het woord cultuur heel hoog in het vaandel. Dit jaar vindt daar voor de 25ste keer het straattheaterfestival plaats. http://www.chalondanslarue.com/ . Wij daar dus heen. 45 Minuutjes bollen, auto in ondergrondse garage en rondsjoffelen. Blijkbaar waren we er vroeg bij. Meteen uit de underground botsten we al op een aardig stukje raamtheater. http://www.delitdefacade.com/ Verdekke goe gelachen. Ik denk dat heel wat Bomenaars hier aanwezig wilden zijn. Harry en Betty van den turnkring...Ons begin was dus meteen raak. Chalon is een gezellig stadje, kleine straatjes en leuke pleinen. Ik moet er meteen bijvertellen dat sommige schepsels een attractie op zich waren. Ja zo een festival trekt mensen van diverse pluimage aan. Je hebt zo van die grondzitters, die je den hele dag op dezelfde plaats zie niksen met hunne hond, aan iedereen sigaretten vraagt, babbelen en drinken en steeds maar vuiler worden. Een attractie op zich waar je eventjes naar kijkt. Je ziet leuk uitgedoste mensen die zo net iets meer durven. Je ziet genieters van taal en beeld. Eigenlijk loopt er niemand gehaast. Best gezellig. Het festival lijkt me bijzonder goed georganiseerd. Ondertussen participeerden we aan een publiek koor. Weer een voltreffer: een eenakter met enorm veel humor. En ja we deden mee; http://www.avrilenseptembre.fr/template.php (Chorale public). Soms kom je ook mindere acts tegen. Diegene waar ze veel roepen. dat vinden we de verkeerde aandacht trekken om volk te lokken. We pakten zelfs een heel tekstueel toneelstuk mee: http://www.notunes-international.org/. We konden volgen, maar het boeide toch minder. Hun decor beloofde veel, maar bevatte minder inhoud. Op het traject kwamen we geregeld een bizarre fanfare tegen. Voor een keer waren het eens stille Hollanders. Bijzonder leuk en je kijkt er naar: http://www.stillefanfare.nl/ . We sloten af met een leuk stel. Wanneer mensen iets met hun lichaam doen en daarbij de krachten zeer goed doceren en laten samenvloeien, dan boeit ons dat wel. http://www.collectifpretaporter.fr/. We zouden hier nog lang kunnen vertoeven. Morgen gaat dit festival verder.
En hoera het weer is beter. We vertoefden een ganse dag in de zon, net nu we onze lange broek terug gewoon waren. Chalon sur Saone (met een hoedje op de o) is de moeite.

Laatste etentje op niveau

De rode draad door onze vakantie is wel duidelijk het eten. In de Auvergne hebben we bij de eigenaar van http://www.laroussiere.fr/ zeer lekkere streekgerechten mogen proeven. Nu we in Bourgogne zijn, zoeken we om de twee dagen een fijn restaurant uit. Wat zo verrassend is, is dat de prijzen echt wel meevallen. Je moet wel eventjes op zoek gaan naar de betere restaurants. Gisteren zijn we zo beland in Louhans in http://www.bourgchateau.com/ . Daar hebben we de menu du moulin gekozen. De eigenaar, een Italiaan, mengde daar perfect de betere Italiaanse keuken met de Franse streekgerechten. We drinken steeds een streekwijn. In dit geval een Bourgogne Aligoté. Ja, dat is de goedkoopste bourgognewijn die je kan vinden. De andere zijn wellicht lekker maar duur. In dit restaurant was er een serieuze wijnkleder. Ik vertel je de prijzen van deze wijnkaart niet. Maar onze Italiaan zal weer de juiste connecties hebben.

Een frisse wandeling langs watervallen

De Hérisson (egel?)

Zoals eerder gezegd verblijven we op de grens van Bourgogne en de Jurastreek. Deze laatste streek is mooi en ruw. Woensdag hebben we dus een mooie wandeling gemaakt langs de watervallen van de rivier Hérisson. http://www.cascades-du-herisson.fr/nl/home.htm . Het weer was al even nat dan de watervallen zelf, maar daar zeuren we al lang niet meer over. Alleen aan de Middellandse zee is het warm vertoeven. Maar daar willen we nu net niet zijn. Bij aankomst bemerkten we op dat dit een toeristische trekpleister is. Vrij drukke wandeling dus. Maar omdat we nogal goede stappers zijn, bochtten we snel tussen de "zondagstoeristen" door. Nu, eigenlijk door de regenval van de laatste dagen had deze wandeling veel meer te bieden. We hadden horen zeggen dat in de zomer het debiet pover is. Nu was er serieus wat leven in deze leuke wandeling. Ja, dit weer heeft toch voordelen.
Morgen kennen we onze planning nog niet. Misschien onze fietsen eens bovenhalen. We zien wel. Oh ja volgend jaar gaan we terug naar Portugal. That's for sure.

Bezoek aan Beaune

Vandaag bezoeken we de Bourgondische wijnstad Beaune. Deze stad heeft ook een zeer bekende hospice. Bekijk de foto. Bij vele mensen zal dit een belletje doen rinkelen. Louis de Funès en Bourville in La Grande Vadrouille. Jaja, toen ze met dat 2 pk'tje met die knappe non kwamen aangevlamd. En achteraf met die vrachtwagen volgeladen met pompoenen de Duitse zijspannen de stuipen op het lijf joegen. Wat een film toch. En je herinnert je wellicht nog wel de grote slaapzaal. Verder zullen we het stadje verder ontdekken en enkele wijnen proeven. Zoals reeds eerder gezegd de Jurawijnen liggen ons zo niet, de Bourgognewijnen zijn duurder, maar uiteraard een van de beste wijnen van Frankrijk. Wellicht gaan we vrijdag bij plaatselijke wijnboeren proeven. De eigenaar van ons verblijf is trouwens een wijnkenner.

Het weer!!! Pover: bewolkt, felle buien en amper 18 °C. Maar daar kan niemand iets aan doen he.

Kip-kippenvel in Brrrrrresse

Zo we zijn al een dagje in de Bressestreek, een stukje Bourgogne en vlakbij de Jura. De combinatie van deze twee streken is op zich heel bizar. Bourgogne eerder vlak en zacht heuvelend. Veel landbouw (mengeling graanvelden, mais, zonnebloemen en speciale boerderijen en verderop wijnvelden). Rijden we 20 km verder naar het oosten dan is het landschap ruw en rotsachtig met wijnvelden. De jurawijnen zijn iets bijzonder. Vin Jaune noemen ze het hier. Enfin de moeite waard. Zondag troffen we het echt niet met het weer. Amai een watergordijn . We bezochten Salins les Bains. http://www.salins-les-bains.com/
Dit is een stadje waar men vroeger aan zoutwinning deed. Nu Unesco-erfgoed. We bezochten deze zoutmijn en bijhorend museum. Er was hier al een zoutwinning ten tijde van de Romeinen. De gidsbeurt was prachtig. Een van de dingen die ik nog niet wist: Het woord salaris komt van zout. sel - sal: Vroeger was zout een kostbaar product. Vooral om etenswaren te bewaren. De Romeinse soldaten werden dan uitbetaald met deels goudstukken en deels zout. Vandaar het woord salaris. Ne mens komt zo al eens iets te weten. Nadien nog 2 kleine dorpjes bezocht. Chateau Chalon en Baumes les Messieurs. Het weer slaat wel een beetje op ons humeur. Waar we nu verblijven is er ook een zwembad en leuke ligplaats. Maar ja. Vandaag gaan we nog een plaatselijke markt bekijken in Louhans. In de namiddag een wandeling of fietstocht in de buurt. Oh ja we zijn hier al 2 keer uit eten gegaan. Eerst in een doodgewoon restaurant waar we de Bressekip gegeten hebben. Zeer goed van smaak, wel iets taaier. Logisch die beesten lopen dan ook een hele dag buiten. Gisteren dan een echt restaurant binnengestapt. Daar hebben we beiden een visgerecht genomen.
Een zeer goede restaurant: www.giot-hostelleriebressane.fr  Vandaag houden we het sober. Een Frans brood onder de oksels en een goed kazeke kiezen. Momenteel zit het verblijf hier vol. 5 kamers in totaal 16 mensen. Alles is wel geriefelijk, enkel het ontbijt mocht iets uitgebreider. We zijn meer gewend.
Wat de komende dagen nu nog brengen? Hopelijk geen regen meer.

Laatste dag in Auvergne

Puy Mary 1748 m

Ja, enkele dagen overgeslagen. Maar daar is een reden voor. We vullen onze dagen hier goed en dan laten we het laptopje links liggen. Woensdag hebben we er een echt toeristenuitstapje van gemaakt. Het weer voorspelde ook niet veel goeds, 16 °C en regen. In België was het niet veel beter. Maar ja op vakantie. Toch kwam dit goed uit. Ons hoofddoel was Conques. Ondertussen stopten we in heel wat kleine leuke plaatsjes.

Puy Griou 1694 m

Conques is dan weer zo een keuvelstadje zoals Salers, maar dan toch iets anders. Enfin dat is niet ons favoriete bezigheid. Donderdag hebben we onze fietskes bovengehaald. Het weer: halfbewolkt met een goede 22 ° C. Dan kan je alles doen. Leentje en ik namen samen de afdaling. Leentje keerde terug om enkel het zeer sterk klimmend weggetje te nemen terug naar ons verblijf. Dat is net 4 km lang, maar heeft verdomd een sterk klimpercentage. Ik daalde tot in Vic sur Cére en keerde daar dan terug. In totaal 18 km klimwerk waar je gemiddeld  8%  stijgt. Het ging me best af, want ik haalde 2 kaalbenige coureurs in, die dat niet zo leuk vonden dat een harigbenig mountainbikertje hen inhaalde. Maar ik neem aan dat zij misschien die dag 100 km fietsten. In de namiddag hebben we dan nog een plaatselijke wandeling gemaakt van een goede 3 uur. Prachtige wandelwegen hier, goed bewegwijzerd en steeds leuke uitzichten.

Voor vrijdag schoof de patron ons een bijouke voor (om te wandelen). Vertrek iets boven Mandailles. De beklimming naar de Puy Mary, terugkeren en dan de Puy Griou. Deze laatste is percies nog echt een vulkaan die kan uitbarsten. Een stevige dagmars van 6 uur en half tussen 2 pieken. Enfin, ik weet eigenlijk niet hoe je PUY moet vertalen. Van daaruit via de bergweiden naar een schuur. De afdaling in de bossen was dan een makkie. Maar potverdekke wat een wandeling en wat een verzichten. Uiteindelijk is dit vulkanisch gebergte niet zo superhoog, maar het moet niet onderdoen voor de Pyreneeën of de Alpen qua bergtochten. We hebben een berg foto's, maar onze downloadsnelheid verloopt hier wat traag om ze te linken. Dus dat bekijken we wel achteraf. Ik heb vandaag trouwens met mijn nieuw schoentjes gelopen. Had die gekocht in Salers.  Merell laag profiel. Goed materiaal. Leentje heeft vandaag weer schitterend meegelopen, maar haar voetjes hebben toch iets harder afgezien. Morgen rijden we richting Jura. Ons verblijf hier is reuze meegevallen. De eigenaars zijn toffe mensen en koken zeer lekker. Voor de wandelingen krijgen we steeds prachtige wandelkaarten mee. Sinds gisteren logeren we hier samen met 2 Franse koppels. Een koppel met 2 kindjes, valt goed mee. Het andere koppel is maar een raar stel. Meneer babbelt wel goed mee, maar madam is altijd mee haar eigen bezig. Beetje omhooggevallen typetje. Het rare is dat beide Franse koppels bitter weinig tegen elkaar zeggen. Hoe zit het nu met ons Frans. Wel we trekken goed onze plan. We praten gewoon mee. Het verstaan van al de gesprekken verloopt heel vlot. Maar zo altijd vlotjes meepraten ligt soms moeilijker. Leentje heeft hier trouwens een grappige vertaling ten beste gegeven. Die vertellen we later wel...Morgen zitten we in http://www.meflatot.com/  weer iets anders. We gaan een mooi ritje binnendoor uitstippelen, geen autoroutes.

Wandeling Plomb du Cantal en Duvel (jaja)

Zoals reeds eerder gezegd, logeren we aan de voet van deze merkwaardige kale berg. Deze 1855 m hoge top is de tweede hoogste van de Auvergne. Puy Sancy is dus hoger. Aan ons verblijf is het net 945 m hoog, dus je kent ons hoogteverschil dat we moeten overbruggen. Van de eigenaar kregen we eerst nog een zeer uitgebreide briefing en de nodige stafkaart. Het is zo een wandeling die door weide en bos vertrekt zonder markering. Altijd een beetje spannend. Op deze manier moeten we ons goed oriënteren op de map. Altijd leuk, wanneer het uitkomt natuurlijk. We hadden toch al een forse klim, na een uurtje stonden we dan ook goed gericht op een oude Romeinse wandelweg. Julius Caesar zal toch ook zeer voetjes gehad hebben. In de verte bemerkte we ons eindpunt al, maar we hadden zeker nog 3 uur klimwerk. Een mooi graspad met af en toe wat vulkanisch gesteente en de geurige Salersvlaaien. De temperatuur zat goed en een stralende hemel. Na 3 uur en half stonden we op de top. Ons traject was prachtig, maar de andere kant van deze berg is skigebied. Groter dan Superbesse. Vandaag was het rustdag in den Tour, en klaarblijkelijk waren heel wat tourvolgers vandaag op deze top. Het was daar druk...aan het schoeisel konden we wel merken dat het zondagsklimmers waren. Witte sokken en witte schoenen en bolletjespetjes van Carrefour verwacht je hier niet meteen. Toch eventjes halt gehouden en genoten van de zichten en een Granykoekje. Onze terugtocht is gedeeltelijk hetzelfde. De afdaling liep vlot, maar mijn nieuwe schoentjes lieten zich wreken. Langs een geweldig mooie bosrand mijn Teva'kes terug aangebonden en met succes hebben we deze wandeling afgewerkt. 6 uur en half. Volgens de eigenaar van ons verblijf 25 km afstand. Dat hebben we toch goed gedaan. Al moet gezegd dat we 's avonds bekaf waren. Onze enkels waren rigide. 's Avonds werd ons een table d'hotes aangeboden. Brigitte en Christian bieden echt kwaliteit. Er werden ons verschillende streekaperitieven aangeboden. Ik koos voor de Gentiaan van Couderc. Van de wortels van deze veel voorkomende plant in de Auvergne wordt een geelgekleurd drankje gedistilleerd. Lekker maar bitter. Leentje pakte een Kirr. Daar had ze al snel spijt van. Voorgerecht: Een halve meloen gevuld met een portachtige drank van de streek: La Bolée de Satan (enig mooie fles en nog lekker ook). Eigenlijk eenvoudig, maar een perfecte combinatie. Hoofdgerecht: Choux Farci. Keilekker: dessert Flan met caramel. Allemaal zelfgemaakt. Overheerlijk. De maaltijd werd ondersteund met een Roséwijn (licht bruisend) Momenteel logeert hier een Duits koppel van Berlijn. Beetje wereldmensen, want een Duitser die vloeiend Frans praat??  Het blijkt een koppel uit de theaterwereld te zijn. Mevrouw heeft in Parijs gestudeerd. We schatten ze rond de 65 jaar. Toffe mensen. Enfin we sloten af met een heerlijke Nespresso. George Clooney werd toen het gespreksonderwerp. Fijne dag gehad. Morgen gaan we de Puy Mary aanvallen. Als het niet onweert??? Foto's publiceren we later, want zo dadelijk zitten we hier terug rond de tafel. Leuk, gisteren plukten de eigenaars heel wat rode vruchten. Vandaag zagen we die klaarmaken voor ons avondeten. Mmmm deze streek overtuigt me volledig. Tot slot wil ik mijn vrouwtje nog een pluimpje geven. Verdemme ze stapt goed mee, ook na een desastreus jaar met kwetsuren en akkefietjes. Wellicht tracht ik woensdag met mijn MTB de beklimming van Vic sur Cére naar ons verblijf te maken. Dat is een gestage klim van een kleine 20 km. Ik probeer Leentje mee te motiveren.

De Cantal

2 m spanbreedte

Zondag zijn we dus vertrokken bij Jan en Bie in Tauves. Gedurende de nacht regende het toch wel fel en
's morgens was het niet anders. J&B waren al vertrokken omdat Bie deelnam aan een triathlon. Wij planden een bezoek aan Salers en Tournemire. Salers is een mooi stadje waar heel wat Renaissancehuizen bewaard zijn. Nu omgedoopt in een toeristische trekpleister, maar niet te druk. De naam Salers doet misschien ook een belletje rinkelen i.v.m. het bekende koeienras. Donkerbruine runderen met brede horens. Bij aankomst was het nog steeds aan het regenen. Maar we keuvelden rustig door dit stadje. Een must: het eten van een steak Salers avec Truffade (aardappelen met kaas en gebakken spekjes). Streekgerechten eten doen we graag. Dat beestje smaakte lekker. Nog een tussenstop gemaakt in Tournemire. Petieterig klein dorpje met een merkwaardige burcht. Rond 16u30 kwamen we dus aan bij ons eerste verblijf. Waarempel hadden we nu blauwe lucht. Kennis gemaakt met de eigenaars. Tres sympa...onze kamer betrokken en meteen kennis gemaakt met het buurdorpje. Eigenlijk moet je wel weten dat de laatste weg naar ons verblijf 4 km lang is. Het allerlaatste huis is ons verblijf. Het domein ligt dus echt aan de voet van de Plomb du Cantal. Enfin verkenningswandeling gemaakt in buurdorpje Paiherols. De huizen in deze dorpjes zijn werkelijk prachtig. De zichten die we voorgeschoteld krijgen zijn dit nog meer. Stappen we daar door een holle weg, komen daar plots een kudde van die Salerskoeien aangehold. Weet je nog donkerbruin en brede horens. Wij dachten direct aan een revanche t.o.v. ons middagmaal. Dus toch maar eventjes de holle weg uitgevlucht en deze prachtige beesten laten passeren. Ja we konden ook niet meteen langs de kant gaan staan. Naar het schijnt zouden ze wel gestopt zijn, maar ja er moest toch iemand door. Enfin 's avonds hebben we in dit zelfde dorpje een leuk restaurant gevonden. http://www.auberge-des-montagnes.com/ . Voor 23 euro hadden we daar een 5-gangenmenu. Ons hoofdgerecht was iets bijzonder. Les Tripoux d'agneau et du veau. Eigenlijk wisten we niet direct wat dit was. Het is dus weer een streekgerecht natuurlijk en dat proberen we graag. In een toeristische gids staat dat het een gerecht is, gemaakt met kleine bundels van schapenpens, meestal gevuld met schapenpoten, zwezeriken en diverse kruiden en groenten. Een peu bizarre. We moeten wel zeggen dat dit restaurant een uitstekende keuken heeft. We mengden al ons eten met een lekkere Sancerre. Maandag maakten we dus de grote wandeling naar de Plomb du Cantal. Ik tracht vandaag nog een verslag hiervan te maken. Maar we vonden onze eerste dag al serieus gevuld, net zoals die schapenpoot...

De Auvergne

Jep, we zijn in de Auvergne. Na 2 dagen bij Jan en Bie in Tauves gespendeerd te hebben. Dat zijn twee ongelofelijk toffe mensen. Toen we vrijdag toekwamen rond 15 uur slokten we gezellig een fles rosé leeg. En eigenlijk zat ik te wachten op de vraag van Jan om onze fiets te pakken. Na een half uurtje stonden Bie, Jan en ik klaar om de Mont Dore aan te vallen. Zaterdag zou daar ook de tour passeren. Colletje van 2de categorie. 6 km lang. Dat moet te verteren zijn. Ik had al snel door dat Bie een heel sportieve vrouw is en Jan moet daar niet voor onderdoen. Tijdens de eerste dag deden Jan & Bie me zo een beetje denken aan de vrouw en de man van zes miljoen. Ken je die nog. Lee Majors en Lindsay Wagner!!!!  Bie was al eerste boven, ik ging aanvankelijk nog redelijk goed mee. Ik vind van mezelf dat ik redelijk kan fietsen, maar heb geen ervaring in de bergen.

Dat moet je dus leren. Jan begeleidde mij goed. Achteraf proefde het alleen maar naar meer. Leentje bleef wijselijk nog van de fiets af. Kwetsuurtjes. Enfin de dag nadien bezochten we Borg Les Orgues, marktje meegepikt en inkopen gedaan. Zaterdagmiddag terug naar de Mont Dore om de renners te zien passeren. De Auvergniens zijn eigenlijk kalme mensen. Die staan niet hectisch te roepen en te zuipen langs de kant. Ze wachten. We hebben onze Belgen goed aangemoedigd en Cancelara zijn dijspieren zijn echt wel gigantisch. Bie zwom, fietste en liep zondag nog een triatlon.  6 000 000 tu sais...

Sinds zondag zitten we in de Cantal in La Roussiere. http://www.laroussiere.fr/ . Amaai wat een prachtige streek.

Morgen vertel ik wel wat meer over deze dag, want we hebben al leuke dingen meegemaakt met het plaatselijke koeienras. Maar dat houden we voor morgen. We verklappen al wel dat we vanuit ons logeeradres een wandeling naar de Plomb du Cantal gaan maken. Richttijd 7 uur stappen.

Prognose voetbal

Elk jaar lanceer ik ook een pronostiek over de voetbalcompetitie. Vorig jaar zat ik enkel mis met de kampioen. Ik zette Genk op 2 vorig jaar. Maar zij zijn de verdiende kampioen. Wat is mijn prognose voor seizoen 2011 - 2012: Kampioen: Club Brugge. Ja ik zet de blauw-zwarten helemaal terug bovenaan. Volgens mij hebben ze het daar nu terug begrepen. Het is een grote gok.
Op de 2de plaats zie ik Genk eindigen. Maar enkel als zij hun toppers De Bruyne en Vossen en Ogunjimi kunnen houden. Standard zet ik derde en Anderlecht vierde.  Lokeren zie ik hun goed jaar herbevestigen en in strijd gaan met hun Oostvlaamse buren vanuit Gent. De degredatie: Lierse (mijn ploeg) moet weer uitkijken samen met Bergen en Kortrijk. Vorig jaar zat ik juist met de degradatie. Begin augustus herbekijk ik deze prognose. Naargelang de transfers breng ik dan toch nog misschien wijzigingen aan. Maar Club zie ik terug schitteren.
Tot slot kom ik zoals elk jaar terug op Rupel Boom (mijn tweede ploeg). Zij keren dus terug naar derde klasse: geen schande, maar ik had ze toch liever in tweede zien voetballen. Dit jaar weer veel leuke matchen: Temse- Bornem - RC Mechelen - Hamme. Om meteen terug te promoveren zal wel moeilijk zijn. Maar het moet hun doelstelling blijven.

't Is weer koers

Ja, tijdens de vakantie neem ik al eens wat afstand van schoolse zaken op deze blog. Blijkbaar kan ik het toch niet laten om af en toe eens wat te bloggen. Gelukkig ben ik geen twitter! In het begin van de vakantie schrijf ik dikwijls over de koers. Den Tour de France natuurlijk. Dit jaar ga ik zeker naar de start kijken in Aurillac op 12 juli. Ja ik logeer daar op enkele km vandaan dus wil ik de tourkaravaan nog eens beleven. Dat heeft wel iets bijzonder hoor. Misschien kan ik enkele dagen daarvoor een stukje van het parcours ook echt rijden. Maar dan staan er wellicht niet zoveel supporters langs de kant. Wie zie ik de tour winnen. Wel Andy Schleck is mijn favoriet, maar misschien moeten we ook uitkijken naar enkele Spanjaarden van Euskatel Samual Sanchez. Contador, wel zijn naam zegt genoeg, hij is de meest berekende renner die ik ken.
En dan onze berggeit Van Den Broeck Jurgen. Het zou mooi zijn als hij zich weer bij de beste 5 kon nestelen. Hijzelf wil beter doen dan vorig jaar. Daar hou ik wel van, de lat toch hoger leggen in moeilijke omstandigheden. Ondertussen heeft Gilbert op magistrale wijze de eerste rit gewonnen. Knap, maar waarom laat hij zijn haar nu blonderen. Bij dat modetrendje heb ik mijn vraagtekens, pluis maar eens na op internet. Maar chapeau en dan nog in de Belgische trui. Bartje DW zag hem al arriveren met een Vlaamse leeuw of een Waals haantje???

Eerste nieuwtjes

Ja, de vakantie is nog geen dag ver en ik heb al een nieuwtje voor jullie. Eigenlijk 2 nieuwtjes. Gisteren kregen jullie een brief mee die aankondigde dat het vijfde en zesde lj. volgend schooljaar gehuisvest wordt in Middenschool Den Brandt. Dat kwam misschien hard aan om te weten dat jullie volgend jaar ons vertrouwde terrein en gebouw niet meer delen met de jongere schoolgenootjes. In ieder geval zal ons team hun beste krachten bundelen om deze verhuis zo vlot mogelijk te laten verlopen.
Tweede nieuwtje: Volgend jaar staat er een anderhalf nieuw team klaar in het vierde leerjaar. Meester Jan gaat halftijds werken en wordt dan aangevuld met Juf Sabrina. Dat is de juf die vorig jaar les gaf aan de anderstalige nieuwkomers. Misschien ken je ze nog niet echt, want deze juf was maar een paar uurtjes aanwezig per week. En het grootste nieuwtje: Juf Leen vervoegt dit team en stapt over naar 4C. Dat is keitof, want juf Leen is een sportieve, coole juf die ook graag fietst. Gisterenavond hebben we op deze nieuwe samenwerking eens goed het glas gehoffen. Uiteraard betekent dit ook dat jullie in het vijfde lj een nieuwe lkr kunnen verwachten. Juf Els blijft in 5B, maar momenteel is er nog geen naam voor 5A. Dat zal een totaal nieuwe leerkracht worden. Spannend he. Als dit geen nieuwtjes zijn dan weet ik het ook niet.

Juf Leen

Juf Sabrina

En deze twee kennen jullie wel....