Wandeling Plomb du Cantal en Duvel (jaja)

Zoals reeds eerder gezegd, logeren we aan de voet van deze merkwaardige kale berg. Deze 1855 m hoge top is de tweede hoogste van de Auvergne. Puy Sancy is dus hoger. Aan ons verblijf is het net 945 m hoog, dus je kent ons hoogteverschil dat we moeten overbruggen. Van de eigenaar kregen we eerst nog een zeer uitgebreide briefing en de nodige stafkaart. Het is zo een wandeling die door weide en bos vertrekt zonder markering. Altijd een beetje spannend. Op deze manier moeten we ons goed oriënteren op de map. Altijd leuk, wanneer het uitkomt natuurlijk. We hadden toch al een forse klim, na een uurtje stonden we dan ook goed gericht op een oude Romeinse wandelweg. Julius Caesar zal toch ook zeer voetjes gehad hebben. In de verte bemerkte we ons eindpunt al, maar we hadden zeker nog 3 uur klimwerk. Een mooi graspad met af en toe wat vulkanisch gesteente en de geurige Salersvlaaien. De temperatuur zat goed en een stralende hemel. Na 3 uur en half stonden we op de top. Ons traject was prachtig, maar de andere kant van deze berg is skigebied. Groter dan Superbesse. Vandaag was het rustdag in den Tour, en klaarblijkelijk waren heel wat tourvolgers vandaag op deze top. Het was daar druk...aan het schoeisel konden we wel merken dat het zondagsklimmers waren. Witte sokken en witte schoenen en bolletjespetjes van Carrefour verwacht je hier niet meteen. Toch eventjes halt gehouden en genoten van de zichten en een Granykoekje. Onze terugtocht is gedeeltelijk hetzelfde. De afdaling liep vlot, maar mijn nieuwe schoentjes lieten zich wreken. Langs een geweldig mooie bosrand mijn Teva'kes terug aangebonden en met succes hebben we deze wandeling afgewerkt. 6 uur en half. Volgens de eigenaar van ons verblijf 25 km afstand. Dat hebben we toch goed gedaan. Al moet gezegd dat we 's avonds bekaf waren. Onze enkels waren rigide. 's Avonds werd ons een table d'hotes aangeboden. Brigitte en Christian bieden echt kwaliteit. Er werden ons verschillende streekaperitieven aangeboden. Ik koos voor de Gentiaan van Couderc. Van de wortels van deze veel voorkomende plant in de Auvergne wordt een geelgekleurd drankje gedistilleerd. Lekker maar bitter. Leentje pakte een Kirr. Daar had ze al snel spijt van. Voorgerecht: Een halve meloen gevuld met een portachtige drank van de streek: La Bolée de Satan (enig mooie fles en nog lekker ook). Eigenlijk eenvoudig, maar een perfecte combinatie. Hoofdgerecht: Choux Farci. Keilekker: dessert Flan met caramel. Allemaal zelfgemaakt. Overheerlijk. De maaltijd werd ondersteund met een Roséwijn (licht bruisend) Momenteel logeert hier een Duits koppel van Berlijn. Beetje wereldmensen, want een Duitser die vloeiend Frans praat??  Het blijkt een koppel uit de theaterwereld te zijn. Mevrouw heeft in Parijs gestudeerd. We schatten ze rond de 65 jaar. Toffe mensen. Enfin we sloten af met een heerlijke Nespresso. George Clooney werd toen het gespreksonderwerp. Fijne dag gehad. Morgen gaan we de Puy Mary aanvallen. Als het niet onweert??? Foto's publiceren we later, want zo dadelijk zitten we hier terug rond de tafel. Leuk, gisteren plukten de eigenaars heel wat rode vruchten. Vandaag zagen we die klaarmaken voor ons avondeten. Mmmm deze streek overtuigt me volledig. Tot slot wil ik mijn vrouwtje nog een pluimpje geven. Verdemme ze stapt goed mee, ook na een desastreus jaar met kwetsuren en akkefietjes. Wellicht tracht ik woensdag met mijn MTB de beklimming van Vic sur Cére naar ons verblijf te maken. Dat is een gestage klim van een kleine 20 km. Ik probeer Leentje mee te motiveren.