Verdemme, koers kan je emoties grijpen. Vandaag overleed onverwacht Rob Goris. Ik heb deze eerder struise renner 2 jaar geleden zien rijden in zijn thuisstad Herentals. Een opvallend iemand. Meteen dacht ik, die moet ik volgen. Zijn naam was ook zo makkelijk om te onthouden. Geregeld kwamen zijn prestaties in het nieuws, geen groot nieuws, maar hij groeide. Deze laatbloeier kon mij wel bekoren. Gisteren zag ik hem op "vive le velo" ...eenvoud en eerlijk. Ne goeie gast, samen met zijn mooie vriendin, tevens kleindochter van Rik Van Looy. Ha, wat mooi dacht ik. Mensen die mekaar wel verstaan en veel voor elkaar over hebben. Het greep mij aan. Ik wilde deze sportman wel blijven opvolgen. Het was nog geen grote renner, maar hij dwong door zijn eerlijkheid en ongeremdheid reeds veel respect af. Hij had in de ijshockeywereld in België alles al bereikt. Zijn vriendin ( Katrien Van Looy)en familie zullen moeilijke tijden beleven. Ik denk dat Rob een trainingsbeest was, nen echte vechter. Hij heeft zijn lichaam wellicht zwaar belast. Veel karakter getoond en hij wou zich nog ten dienste stellen van grote renners. Hij had nog een toekomst. De beelden van "vive le velo" waren mooi. Ik leef mee, met de familie, met de mensen van sporza en dank Yevgueni voor zijn prachtig lied. Rob, je bracht het goeie in een mens naar boven, karaktermens. Nu kan ik je niet meer volgen...Katrien, zet je terug op een fiets en breng hem het mooiste geschenk...
Link naar lied Yevgueni
Geen opmerkingen:
Een reactie posten